اثر پروانه ای
چهارشنبه, ۱۵ مرداد ۱۳۹۳، ۱۲:۰۱ ق.ظ
برو که بی حقیقتی... تو قلب من جات نیست
اینقده از تو دور شدم... که دیگه پیدات نیست
پ.ن : تحمل بار ِ هستی، بدون حضور "هایده" بسیار دشوارتر است. با صدایش گاهی آسانتر.
پ.ن 2: نشیمنگاه ِ مخاطب خاص متزلزل!!! که این را بخاهم به او تقدیم کنم.
.
پ.ن: من کشته‌ی فحش‌های ادبی‌تم :D