به خاطر باران

حالم خوب است. نه به این خاطر که کارهای پیش پا افتاده را بالاخره انجام دادم. یا بالاخره "تماما مخصوص" عباس معروفی را تمام کردم؛ یا چون از فردا دوباره می توانم بروم شنا؛ یا چون بازی (chicken) را تا آخرین مرحله انجام دادم... حالم خوب است چون تصمیم گرفتم خوب باشد. از دیشب که تمام 30 کیلومتر راه را لبخند زدم و دستم را از شیشه بیرون نگه داشتم و خیس شد... با بارانی که دیروز ظهر آرزویش را کرده بودم.