تسلیم

این همه تاب... این همه نوسان...

در یک سرگیجه ی دائمی...

روزها می گذرند... امواج ریزشان را حس می کنم... با مشت های ضعیفی که کوبیده می شوند بر شقیقه... شکم... و پشت ساق هایم...

نه بدان سختی که پیش بینی کرده بودم... می گذرد.

نمی دانم چه کارهایی ممکن است از من سر بزند... این همه تعلیق و بی تعلقی سرانجام می کشاندم... به سمتی که شاید نباید.